O Ιησούς μπήκε στα Ιεροσόλυμα καβάλα σε ένα γαϊδουράκι, όχι με λιμουζίνα.
Δεν χρειάζεται πια να ακούσουμε το λόγο σας, τα επιχειρήματά σας, τις ρητορείες σας. Βλέπουμε τα πρόσωπά σας, τις κινήσεις σας, τα μάτια σας. Βλέπουμε τα δόντια σας. Ξέρουμε πως μας λέτε ψέματα. Υποκριτές και φαρισαίοι.
Και έτσι, χωρίς να το γνωρίζετε και σίγουρα χωρίς να το επιθυμείτε, μας δώσατε ένα σταθερό κριτήριο αναγνώρισης της αλήθειας. Αλήθεια είναι αυτό που δεν λέτε. Αλήθεια είναι αυτό που κρύβετε. Αλήθεια είναι αυτό το ξέφωτο εντός του οποίου σας αναγνωρίζουμε ως γυμνούς και ψεύτες.
Παντοδύναμοι ηγέτες του κόσμου, σας ανήκει μονάχα μια φέτα πραγματικότητας την οποία και λεηλατείτε με κάθε πιθανό τρόπο. Η πραγματικότητα όμως είναι απείρως βαθύτερη από ότι θα μπορούσατε να φανταστείτε. Και σε όλο το υπόλοιπο βάθος της είστε μωροί και νήπια ανεπίδεκτα. Ήρθε ο Ηλίας και δεν τον αναγνωρίσατε. Ήρθε ο Ιησούς και τον σταυρώσατε. Ήρθε ο Απρίλης και δεν νιώσατε τίποτα μέσα στις καρδιές σας.
Ναι, ήρθε ο Απρίλης και τα βράδια μας γέμισαν φως πορτοκαλί. Δυνατά φεγγάρια πάνω απ’τις στέγες των σπιτιών και ξύλινα παγκάκια με αγκαλιασμένους νέους. Και παιδικές φωνές στους δρόμους τα απογεύματα και πουλιά που κελαηδούν και ανθισμένα αρώματα. Και τεμπέλικα μεσημέρια και ήλιος στο δέρμα και φως ιλαρόν στο βλέφαρο.
Ήρθε ο Απρίλης και δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για αυτό. Ήρθε ο μήνας ο αγαπητός για εκείνους που ξέρουν και να πενθούν και να γλεντούν. Ήρθε η Άνοιξη και θα έρχεται, ξανά και ξανά, πάντα.
Παντοδύναμοι ηγέτες του κόσμου, υπάρχετε και κυριαρχείτε μόνο όσο εμείς ξεχνάμε πως η πραγματικότητα είναι απείρως βαθύτερη από αυτή την ελάχιστη φέτα πάνω στην οποία στήνετε το μακάβριο φαγοπότι σας. Οι Υπενθυμιστές της Αλήθειας και αυξάνονται και δυναμώνουν. Έρχονται καβάλα στο γαϊδουράκι τους και δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για αυτό.
eniote 